Banatska ravnica izrodila je mnoge talentovane ljude, kako sportiste i umetnike, tako i naučnike. Oni su se upisali u istoriju a naše je da sećanje na njih prenosimo mlađim pokolenjima. U ovom tekstu predstavićemo tri ličnosti koje su u svet otišle iz banatskih sokaka.
Miroslav Mika Antić- nazivali su ga dečijim pesnikom boemske duše. Rođen je u Mokrinu 14. marta 1932. Njegovi talenti su bili brojni, osim pisanja Mika se bavio slikarstvom, muzikom i režijom. U oblasti slikarstva, ostali su zapamćeni njegovi “Suncokreti”, njegovo poslednje delo, a priča kaže da je sahranjen sa žutom bojom na prstima. Književno delo, svima poznato jeste “Plavi čuperak” napisan čak 1960. i dalje je pesma koju znaju sva deca, a odrasle podseća na prve ljubavi. Film po kojem je ostao poznat je “Doručak sa đavolom” iz 1971. Radnja se događa u jednom vojvođanskom selu u leto 1945. godine novouspostavljena komunistička vlast uvodi obavezni otkup žitarica, a što će, kada isto selo zadesi poplava, imati katastrofalne posledice. Preminuo je 1986. godine u Novom Sadu.
Mileva Marić Ajnštajn bila je sprska fizičarka i matematičarka, rođena u Titelu. Iza sebe je ostavila brojne nedoumice, uključujući i istinu o tome ko je zaslužan za brojne akademske i naučne uspehe njenog supruga Alberta Ajnšatjna. Rođena je u Titelu 19. decembra 1875. godine u imućnoj porodici u tadašnjoj Habzburškoj monarhiji. Školovala se u Rumi, Novom Sadu, Sremskoj Mitrovici, Šapcu i Zagrebu – gde god su primali žene. Mileva sa 19 godina odlazi u Cirih, jedan od retkih evropskih gradova gde su žene mogle da studiraju. Marić se udala za Ajnštajna 1903. godine i imali su troje dece pre nego što su se razdvojili 1914. i razveli 1919. Mileva Marić je 1921. dobila Nobelovu nagradu koju je njen bivši muž dobio kao deo brakorazvodnog sporazuma za izdržavanje njihovih sinova. Preminula je 4. avgusta 1948. godine u Cirihu, Švajcarska. Njena životna priča je zaista filmska.
Mihajlo Idvorski Pupin rođen je u Idvoru 9.10.1984. a većinu karijere je izgradio u Sjedinjenim Američkim Državama. bio je srpski i američki naučnik, pronalazač, profesor na Univerzitetu Kolumbija, nosilac jugoslovenskog odlikovanja Beli orao Prvog reda i počasni konzul Srbije u SAD. Bio je i jedan od osnivača i dugogodišnji predsednik Srpskog narodnog saveza u Americi. Takođe je dobio i Pulicerovu nagradu (1924) za autobiografsko delo „Od doseljenika do pronalazača“ (engl. From immigrant to inventor. Mihajlo Pupin je tokom svog naučnog i eksperimetalnog rada dao značajne zaključke važne za polja višestruke telegrafije, bežične telegrafije i telefonije, potom rentgenologije, a ima i velikih zasluga za razvoj elektrotehnike. Njegovo najvažnije, najslavnije otkriće su bili Pupinovi kalemovi zbog čega se njemu u čast proces korištenja tih kalemova u telefonskim razgovorima na velikim razdaljinama nazvan pupinizacija. Kuća Mihajla Pupina u Idvoru pretvorena je u muzejski kompleks.
